Η αντιστάθμιση των συστημάτων θέρμανσης είναι η πιο διαδεδομένη μέθοδος εξοικονόμησης ενέργειας. Οι αιτίες είναι δύο: α) το χαμηλό κόστος εγκατάστασης και β) η ευχρηστία και η άμεση εξοικονόμηση.
Η βασική λειτουργία της αντιστάθμισης είναι η παραγωγή ζεστού νερού θέρμανσης σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 75-80 βαθμών ανάλογα με τις επικρατούσες εξωτερικές συνθήκες. Ο ελεγκτής αντιστάθμισης ρυθμίζεται έτσι ώστε όσο αυξάνεται η θερμοκρασία του περιβάλλοντος τόσο να μειώνεται η θερμοκρασία προσαγωγής ζεστού νερού θέρμανσης. Αυτό επιτυγχάνεται με δύο τρόπους: α) είτε με απευθείας ηλεκτρολογική επέμβαση στον καυστήρα β) είτε με τρίοδη βάνα ανάμειξης του νερού της προσαγωγής με το νερό της επιστροφής. Στις περισσότερες περιπτώσεις η επέμβαση γίνεται επί του καυστήρα (περίπτωση α) μιας και είναι πιο οικονομική και συνάμα μπορεί να υλοποιηθεί για τους περισσότερους καυστήρες. Η αντιστάθμιση έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες εξοικονομήσεις καυσίμου -έως και 20%-.
Υπάρχουν ποικίλων ειδών αντισταθμίσεις: α) αντιστάθμιση με εξωτερικό αισθητηρίο, β) αντιστάθμιση με εξωτερικό αισθητήριο και χρονοδιακόπτη, γ) αντιστάθμιση με εξωτερικό αισθητήριο, χρονοδιακόπτη και εσωτερικό αισθητήριο θερμοκρασίας χώρου, δ) αντιστάθμιση και για έλεγχο ζεστού νερού χρήσης και άλλα πιο εξειδικευμένα είδη για έλεγχο πολλών κυκλωμάτων θέρμανσης και ζεστού νερού χρήσης.
Η μέθοδος κατανομής δαπανών την καθιστά πιο αποτελεσματική σε δισωλήνια συστήματα θέρμανσης (πολυκατοικίες χωρίς αυτονομία). Σε συστήματα αυτόνομης θέρμανσης φυσικά και μπορεί να τοποθετηθεί αντιστάθμιση, ωστόσο υπάρχει μια λεπτή αδυναμία η οποία σχετίζεται με την κατανομή δαπανών.
Η συντριπτική πλειοψηφία της κατανομής δαπανών των αυτόνομων συστημάτων θέρμανσης γίνεται με ωρομετρητές. Οι ωρομετρητές δημιουργούν ένα πρόβλημα άνισης κατανομής μεταξύ των χρηστών. Για παράδειγμα, ο χρήστης Α ανάβει το καλοριφέρ του το πρωί όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι 5 βαθμοί κελσίου. Για αυτή την εξωτερική θερμοκρασία -ας υποθέσουμε ότι- έχει οριστεί να πηγαίνει ζεστό νερό στα καλοριφέρ στους 70 βαθμούς. Ο χρήστης Α κρατάει αναμμένο το θερμοστάτη του για μια ώρα και μετά τον σβήνει. Επομένως έχει λειτουργήσει τη θέρμανση για μια ώρα και το νερό που ανέβαινε στο διαμέρισμά του ήταν στους 70 βαθμούς. Ο χρήστης Β ανάβει το καλοριφέρ του το μεσημέρι όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι 12 βαθμοί κελσίου. Για αυτή την εξωτερική θερμοκρασία -ας υποθέσουμε ότι- έχει οριστεί να πηγαίνει ζεστό νερό στα καλοριφέρ στους 60 βαθμούς. Ο χρήστης Β κρατάει αναμμένο το θερμοστάτη του για μια ώρα και μετά τον σβήνει. Επομένως έχει λειτουργήσει τη θέρμανση για μια ώρα και το νερό που ανέβαινε στο διαμέρισμά του ήταν στους 60 βαθμούς.
Η μέθοδος κατανομής δαπανών με ωρομέτρηση δεν μπορεί να διακρίνει αυτή τη διαφορά λειτουργίας. Κανονικά ο χρήστης Β θα έπρεπε να πληρώσει λιγότερο σε πετρέλαιο συγκριτικά με τον χρήστη Α, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ΜΠΟΡΕΙ να γίνει.
Πολυκατοικίες με αυτονομία, τελικώς εγκαθιστούν συστήματα αντιστάθμισης μιας και η εξοικονόμηση είναι σπουδαία, ωστόσο η αδικία παραμένει και θα πρέπει να την αναλύουμε επαρκώς εάν θέλουμε να είμαστε επαγγελματίες.
Σε άλλο άρθρο, θα αναλύσουμε το πώς γίνεται να υπερκεράσουμε και να λύσουμε το πρόβλημα της κατανομής δαπανών σε συστήματα με αυτόνομη θέρμανση στα οποία τοποθετείται αντιστάθμιση και ταυτόχρονα να επιτύχουμε και περαίτερω εξοικονόμηση καυσίμου.
Φιλικά
Η ομάδα διαχείρισης
Η βασική λειτουργία της αντιστάθμισης είναι η παραγωγή ζεστού νερού θέρμανσης σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 75-80 βαθμών ανάλογα με τις επικρατούσες εξωτερικές συνθήκες. Ο ελεγκτής αντιστάθμισης ρυθμίζεται έτσι ώστε όσο αυξάνεται η θερμοκρασία του περιβάλλοντος τόσο να μειώνεται η θερμοκρασία προσαγωγής ζεστού νερού θέρμανσης. Αυτό επιτυγχάνεται με δύο τρόπους: α) είτε με απευθείας ηλεκτρολογική επέμβαση στον καυστήρα β) είτε με τρίοδη βάνα ανάμειξης του νερού της προσαγωγής με το νερό της επιστροφής. Στις περισσότερες περιπτώσεις η επέμβαση γίνεται επί του καυστήρα (περίπτωση α) μιας και είναι πιο οικονομική και συνάμα μπορεί να υλοποιηθεί για τους περισσότερους καυστήρες. Η αντιστάθμιση έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες εξοικονομήσεις καυσίμου -έως και 20%-.
Υπάρχουν ποικίλων ειδών αντισταθμίσεις: α) αντιστάθμιση με εξωτερικό αισθητηρίο, β) αντιστάθμιση με εξωτερικό αισθητήριο και χρονοδιακόπτη, γ) αντιστάθμιση με εξωτερικό αισθητήριο, χρονοδιακόπτη και εσωτερικό αισθητήριο θερμοκρασίας χώρου, δ) αντιστάθμιση και για έλεγχο ζεστού νερού χρήσης και άλλα πιο εξειδικευμένα είδη για έλεγχο πολλών κυκλωμάτων θέρμανσης και ζεστού νερού χρήσης.
Η μέθοδος κατανομής δαπανών την καθιστά πιο αποτελεσματική σε δισωλήνια συστήματα θέρμανσης (πολυκατοικίες χωρίς αυτονομία). Σε συστήματα αυτόνομης θέρμανσης φυσικά και μπορεί να τοποθετηθεί αντιστάθμιση, ωστόσο υπάρχει μια λεπτή αδυναμία η οποία σχετίζεται με την κατανομή δαπανών.
Η συντριπτική πλειοψηφία της κατανομής δαπανών των αυτόνομων συστημάτων θέρμανσης γίνεται με ωρομετρητές. Οι ωρομετρητές δημιουργούν ένα πρόβλημα άνισης κατανομής μεταξύ των χρηστών. Για παράδειγμα, ο χρήστης Α ανάβει το καλοριφέρ του το πρωί όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι 5 βαθμοί κελσίου. Για αυτή την εξωτερική θερμοκρασία -ας υποθέσουμε ότι- έχει οριστεί να πηγαίνει ζεστό νερό στα καλοριφέρ στους 70 βαθμούς. Ο χρήστης Α κρατάει αναμμένο το θερμοστάτη του για μια ώρα και μετά τον σβήνει. Επομένως έχει λειτουργήσει τη θέρμανση για μια ώρα και το νερό που ανέβαινε στο διαμέρισμά του ήταν στους 70 βαθμούς. Ο χρήστης Β ανάβει το καλοριφέρ του το μεσημέρι όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι 12 βαθμοί κελσίου. Για αυτή την εξωτερική θερμοκρασία -ας υποθέσουμε ότι- έχει οριστεί να πηγαίνει ζεστό νερό στα καλοριφέρ στους 60 βαθμούς. Ο χρήστης Β κρατάει αναμμένο το θερμοστάτη του για μια ώρα και μετά τον σβήνει. Επομένως έχει λειτουργήσει τη θέρμανση για μια ώρα και το νερό που ανέβαινε στο διαμέρισμά του ήταν στους 60 βαθμούς.
Η μέθοδος κατανομής δαπανών με ωρομέτρηση δεν μπορεί να διακρίνει αυτή τη διαφορά λειτουργίας. Κανονικά ο χρήστης Β θα έπρεπε να πληρώσει λιγότερο σε πετρέλαιο συγκριτικά με τον χρήστη Α, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ΜΠΟΡΕΙ να γίνει.
Πολυκατοικίες με αυτονομία, τελικώς εγκαθιστούν συστήματα αντιστάθμισης μιας και η εξοικονόμηση είναι σπουδαία, ωστόσο η αδικία παραμένει και θα πρέπει να την αναλύουμε επαρκώς εάν θέλουμε να είμαστε επαγγελματίες.
Σε άλλο άρθρο, θα αναλύσουμε το πώς γίνεται να υπερκεράσουμε και να λύσουμε το πρόβλημα της κατανομής δαπανών σε συστήματα με αυτόνομη θέρμανση στα οποία τοποθετείται αντιστάθμιση και ταυτόχρονα να επιτύχουμε και περαίτερω εξοικονόμηση καυσίμου.
Φιλικά
Η ομάδα διαχείρισης
